روایتی به حقیقت این روزهایم...

هر طور می شود باید رفت

به یاد یار عاشورایی امام حسین،مسلم بم کثیر اعرج

جانباز جنگ جمل که پس از آن به اعرج(یعنی لنگ)شهرت یافت

پیری و پای لنگ،او را از جهاد معاف می داشت اما عشق و شور،پیری و شکستگی نمی شناسد

باید عشق او را در دل شعله ور داشت آن وقت پای لنگ هم مانع حرکت تو نخواهد شد و تا دوست با سر می روی

از باده ی او سرمست شده ای؟

"از باده مغزتر کن و آن یار نغز جو

                   تاسر رود به سر رو و تا پا به پا بپو..."

"ای آن که پیاده می روی کرببلا

                   دلگرم حسین باش و گرما نشناس..."