آوای حرکت
حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!آوای حرکت
حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!نمی دانم به تو خواهم رسید...؟
گفتم : مرا بخر
گفت : خود را ارزان نفروش
گفتم : یعنی چی؟
گفت : خود را به بازار شهر برسان
گفتم : چگونه ؟
گفت : همانند یُوسف خود را به بازار برسان
گفتم : سخت است
گفت : اِنّ مَعَ العُسر یُسرًا (بعد از سختی آسانی است)
گفتم : راهی نشانم ده ، گنگ شده ام
گفت : سِریست که در سفر کربلایت خواهی فهمید...
دل نوشت:
روزهاهایم باید
در انتظار روزی بگذرد
که بر آن
مهر سفر کربلا خورده است...
سختی بیابان...دلتنگی اش...
سختی های بیابان روح غبار گرفته ای که روزگاری آینه تجلی اسماء و صفات خدا بوده است را صیقل می دهد. این آینه را غبار،آینه تر می کند با همان قانون"خلاف آمد عادت"که حافظ از آن می گوید...با طوفان های شنی که برسر و صورت سالک کویر می نوازد و نوازش گرم و آتشین نسیم بر چهرهای تفتیده...
هرچه "دلم" را خالی می کنم باز پر میشود از بغض های نا نوشته ی آن نوجوان 13ساله ی روستایی که از هر نگاهش یک مفهوم میبارید
و او مگیفت از نانوشته های دلش از درد های مردم روستا...
عجب برکتی دارد...
*دلتنگی اش*
گاه با خود فکر می کنم من...نه،
یک جهادگر چه التیامی برای آن قلب پر از درد داشته است...
خیلی ساده تر...
دلی که بخشیده می شود
خیلی خیلی ساده تر می بخشد...
خیلی ساده تر...
وقت هایی که منتظر تو هستم
هیچکس دیگری را
نمی توانم دوست داشته باشم...
منطقه ای از سرفیروزآباد از منظری دیگرگونه...
از سنگ وصخره سر زدم، از دره رد شدم
دریا شدن مرا به چه کاری که وانداشت
باید همه سختی ها را به جان خرید، باید به آب و خاک و آتش زد...
آب و آتش بهای پولادین شدن است، راز استواری.
باید همه فراز و نشیب های جاده را -- و چه می گویم سنگ و صخره ها را به جان خرید تا به دریا رسید، از رودخانه بپرس.
بهای دریایی شدن سختی هاست. باید دریایی شد، باید خدایی شد،
آمده ایم دریایی شویم پس باید از دل این همه سنگ بگذری، اگر مردانه آمده ای آماده باش!
بجوش و چشمه باش مقصدمان دریاست انشاءلله...